Paolo Isnardi

De Lamentations de Jérémie.

(Ferrare 1536 – Ferrare 7 mai 1596)

Compositeur italien, élève de Francesco Manara, Après une période à Venise (~1560-1570), il est nommé plus tard en 1573 maestro di cappella de la cathédrale de Ferrara, puis ensuite entre au service du duc Alphonse II d'Este à partir de 1590, duc qui règne alors, la vie musicale de Ferrara.

A la lecture de ses madrigaux, on peut noter que sa musique est habile, sérieuse, plutôt conservatrice et sans imagination. Parmi ses œuvres religieuses, on peut noter des lamentazioni parues dans les éditions suivantes :

  • Lamentationes Hieremiae prophetae una cum psalmis Benedictus et Miserere... cum quinq: vocibus. - Venezia, gli figliuoli di Antonio Gardano, 1572. (RISM I 115 – 1572) (I-FEc, S, A, T, B, 5) ;
  • Lamentationes et Benedictus quae plena parique voce pro libitu concini possunt, Necnon Passio Palmarum, & parasceue plena voce tantum. Pauli Isnardi Serenissimi Ducis Ferrariae Musici, & in Cathedrali Ecclesia Musicae Moderatoris, Nunc primum in lucem aeditae. - Venetiis Apud Haeredem Hyeronimi Scoti, 1584. – in 4°. Cantus, Tenor, Altus, et Bassus. In tutto opuscoli quattro (RISM I 119 – 1584) (I-Bc, S, A, T, B ; I-Bsp, I-Bmb, I-CRbs, I-FEisr, I-Tadc, I-Tams).


Isnardi, Lectio tertia, Lamed, extr. Lamentationes Hieremiae prophetae (Venice, 1572), A-R Editions, Inc., Middleton, 1992.


Isnardi, Lectio tertia, Lamed, extr. Lamentationes et benedictus (Venice, 1584), A-R Editions, Inc., Middleton, 1992.


Pour plus d'informations

➨ Partitions : https://www.areditions.com/rr/rrr/r152.html

Outils personnels